سلامت نیوز: شهرهای شمالی در تعطیلات نوروز مانند همیشه شلوغ و پر مسافر بود. با وجود همه توصیههایی که شد و کمپینهایی که به راه افتاد تا مسافران در طبیعت زباله نریزند؛ گشت و گذاری کوتاه در جادهها نشان میداد که هنوز فرهنگسازی در این خصوص جای کار دارد.
مردم طوری در سفر، طبیعت را آلوده میکنند که انگار آخرین بار است که به مناطق سرسبز شمال کشور سفر میکنند، با این که در تعطیلات آینده، پایگاه اصلی گردشگری آنها، همین شهرها هستند.بنابراین باید محیط زیست را نه تنها برای آیندگان، بلکه برای خود حفظ کرد. حالا مسافران که مهمانان چند روزه هستند به کنار، ساکنان شمال کشور هم گاه دست به دست مسافران میدهند و بیرحمانه محیط زندگی خود را نابود میکنند.رودخانه هراز که یکی از مراکز مهم گردشگری و محل استراحت و تفریح بسیاری از مسافران جاده هراز است به زبالهدانی رستورانهای این جاده تبدیل شده و متأسفانه چون شهرداری زبالههای این مراکز را جمعآوری نمیکند، رستورانداران عنوان میکنند که چارهای جز رها کردن زبالهها در این رودخانه ندارند. حتی عنوان میکنند که وقتی شهرداری، زبالههای شهر آمل را در محلی دپو میکند که شیرابه آن وارد رودخانه هراز میشود، ریختن زبالهها که چیزی نیست. رستورانداران به این که شهرداری جمعآوری زباله را مربوط به خود نمیداند و آن را به بخشداریها محول میکند، انتقاد دارند.
هراز رودخانهای شیلاتی است
این رود خروشان از دره لار در جنوب دماوند سرچشمه میگیرد و روانآبهای دره قاضیکلا و جنگلدره نیز که از کوههای شمیمکوه جاری شده، وارد آن میشوند. همچنین، آب زیارو و لاسم که از کوههای غربی قزقانچای فیروزکوه و آب رودهای جاری از دهکدههای دلارستاق به این رود وارد میشوند، آن را به رودی پر آب تبدیل می کنند.
رودخانه هراز زیستگاه اصلی ماهی قزلآلای خال قرمز است اما در چند سال اخیر از تعداد این ماهیها بشدت کاسته شده و به ندرت نیز میتوان آن را صید کرد. اما در ازای آن مراکز پرورش ماهی قزلآلا در حاشیه رود هراز رو به افزایش است که همین امر موجب شده تا افزایش آلودگی این رودخانه نگران کننده باشد.
کارشناسان شیلات معتقدند آلودگی رو به گسترش رودخانه هراز موجب کاهش تکثیر طبیعی آبزیان است. اگر محیط زندگی ماهی مناسب باشد، تکثیر طبیعی امکانپذیر میشود؛ همچنین ژن خالص ماهی حفظ می شود، تولید گوشت بالا میرود و هزینه بازسازی ذخایر هم کاهش پیدا میکند.
زبالهها نگران کننده نیستند!
در همین خصوص محمدللهی، مدیریت سازمان مدیریت پسماند شهرداری آمل که منکر ریخته شدن زبالهها در رودخانه میشود، میگوید: «اگر رستورانداران زبالههای خود را در رودخانه میریختند، حتماً در بخشهایی از آن جمع و دیده میشد. بنابراین زبالهها در حدی نیست که نگران کننده باشد.»
وی معتقد است رستورانها در حوزه شهری نیستند بنابراین جمعآوری زبالههای آنها به عهده شهرداری نیست و ساماندهی زبالههای این اماکن برعهده بخشداریها است.
للهی همچنین اظهار میکند: زبالههای شهر آمل در 30 کیلومتری این شهر دپو میشود و سیستمی طراحی شده که شیرابه به روی خود زبالهها برگردد و آلودگی آن، رودخانه هراز را تهدید نکند.
پیگیر موضوع هستیم
ناصر مهردادی، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران هم اظهار میکند که ضرورت دارد زبالههای رستورانها جمعآوری و به محل مناسبی منتقل شود.
وی با بیان این که نسبت به رستورانهایی که زبالههای خود را در رودخانه هراز میریزند در دادگاه طرح شکایت شده، میگوید: «نه تنها در جاده هراز بلکه در سراسر استان این مشکل وجود دارد و گاهی مشاهده میشود که رستورانی در جایی تأسیس شده که نه در محدوده فعالیت شهرداری است و نه دهیاری؛ در جاده فیروزکوه هم چنین مشکلی وجود دارد.»
مهردادی میافزاید: «با اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مذاکراتی مبنی بر ساماندهی زباله رستورانها داشتیم چون مجوز تأسیس رستورانها را میراث فرهنگی صادر میکند.»
وی عنوان میکند: «اگر شهرداری، بخشداری و دهیاریها هم پیگیر موضوع نباشند، ما دست روی دست نمیگذاریم. در نظر داریم اگر اقداماتی که تاکنون انجام شده، نتیجه نداد، پیگیریهای بیشتری انجام دهیم.»
وی با اشاره به این که هراز رودخانهای مهم و شیلاتی و از این نظر بسیار حائز اهمیت است، اظهار میکند: مشکل زباله در استان مازندران مسأله ویژهای است و تدوین یک برنامه مدون برای حل این مشکل که وظیفه هر بخش در آن مشخص شده باشد، ضرورت دارد. مهردادی میگوید: چهره استان مازندران با زباله ناخوشایند و آزاردهنده است.
مسیر سبز تا ساحل پاک
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران درخصوص تعطیلات نوروز و میزان مشارکت و همکاری مردم در نریختن زباله در مناطق طبیعی، اظهار میکند: «در این زمینه فرهنگسازی و اطلاعرسانی خوبی انجام شد و ما شاهد همکاری خوب انجیاوها بودیم.
زمانی پیش میآمد که مردم در برخی مناطق زباله میریختند و انجیاوها منطقه را تمیز میکردند اما فردای همان روز وضعیت بدتری مشاهده میشد. با این حال میتوان گفت که در مجموع اجرای طرح «مسیر سبز تا ساحل پاک» نتیجه بخش بود.»
اما این طرح چیست و چه ابعادی دارد؟
تفاهمنامه «مسیر سبز، ساحل پاک» اسفندماه سال 92 بین معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با استانداران استانهای تهران، البرز، قزوین، گیلان، مازندران و گلستان به امضا رسید که این تفاهمنامه آغاز فصلی نو در مدیریت سفرهای نوروزی از منظر آموزههای محیط زیستی به شمار میرود.
«مسیر سبز تا ساحل پاک» نیز طرحی بود که به صورت پایلوت و در فاز نخست در ایام نوروز 1393 به اجرا در آمد و مهمترین هدف آن نیز، ظرفیتسازی اطلاعاتی و بسیج فرهنگی برای مقابله با یکی از مهمترین آفتهای سفرهای نوروزی، یعنی تشدید بحران زباله در مسیرهای دسترسی به البرز شمالی و سواحل دریای خزر، کاهش تلفات وحوش در برخورد با خودروهای عبوری و ممانعت از تخریب عرصههای طبیعی بود.
مهردادی اجرای این طرح و فرهنگسازی میان مردم را بسیار مؤثر دانسته و میافزاید: «مسیر سبز، ساحل پاک» حرکت خوبی بود و ما از بیست و سوم اسفندماه کار پاکسازی استان از زباله را از محمودآباد آغاز کردیم که در اجرای آن، فرمانداریها و شهرداریها همکاری بسیار خوبی داشتند.
به گفته وی، در اجرای طرح مسیر سبز، ساحل پاک که همچنان ادامه دارد، در حدود 50 هزار کیسه زباله در اختیار مسافران قرار گرفت.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران اظهار میکند: «امسال سال خوبی را آغاز کردیم و اجرای این طرح را همچنان ادامه خواهیم داد. با این همه مشاهدات عینی حکایتی دیگر دارد؛ این که نه تنها رودخانه هراز عملاً به یک زبالهدانی تبدیل شد بلکه انباشت زباله به تهدیدی جدی برای سلامت محیط زیست و زیبایی مازندران به عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در کشور تبدیل شده است.
منبع: روزنامه ایران
نظر شما